lyda-jacques.reismee.nl

V A W (Van Alles Wat) II

Surinaamse zegswijzen:

-“Wandelen” betekent in Suriname niet een beetje lopen, maar zo maar wat doen, God mag weten wat.

- “Hosselen” is misschien iets minder onschuldig, het is ritselen om je kostje te verdienen, niet persé allemaal legaal

-“In beraad zijn” betekent gewoon: we staken! Een pakketje uit Nederland kwam maar niet aan ,telefonische navraag leverde steeds op : “we zijn in beraad”.

-“ tot stemming” als antwoord op : hoelang zijn jullie vanavond open? de mensen blijven zitten, zolang de stemming erin zit.

Plastische omschrijvingen;

We willen wat beelden van hier laten zien kijk dus even naar de foto's, nog 2 dagen ,dan gaan we weg. Eerst overal afscheid nemen. Natuurlijk gaat dat gepaard met eten….. met de zusters van de afdeling, de poli (foto), collega’s en assistenten.

Deze week weer eens uitgebreid gefietst, een gedeelte van de tocht zelfs met de politie- mountainbikers op training (foto). Dat was wel even extra zweten! Ook met hen een drankje gedaan in “het Haagse Hoekje”, een restaurantje van een Haagse Surinamer. Het staat precies op de punt van de zeedijk waar clandestien kleine bootjes op en neer gaan naar Brits Guyana. (foto’s). De 20 mountainbikes zijn trouwens een presentje van de Rotterdamse politie . Ook het politiebureau is betaald door de gemeente Rotterdam en ingewijd door Opstelten, met dank. De tocht langs de Zeedijk en door de polders heeft een Nederlands tintje . Diverse sluisjes, die het overtollige water afvoeren en met de hand bediend worden (foto)en ook De Zeedijk zelf zijn rond de jaren veertig gebouwd door ingenieurs uit Delft. Nickerie , vroeger Nieuw Rotterdam , is tweemaal overstroomd , opgegeven en vervolgens in het binnenland opnieuw opgebouwd, vandaar de officiële naam Nieuw Nickerie.

In Nickerie staan verschillende ministeries , meestal in zeer slechte staat, maar rijkelijk bemand. Er is ook een rechtszaal. Als er zitting is, meestal kleine zaken, is de hele straat afgezet, geen idee waarvoor, want er is geen politie te zien (foto).

De tijd dat wij hier zitten, heeft onze straat een hond geadopteerd ,Frits, een echte straathond dus. (foto)Het gekke beest rent s’ avonds met ons mee naar het restaurant, wacht op de laatste fietser, rent weer vooruit naar de eerste fietser, wij bang dat hij onder een auto komt, maar tot nu gaat alles goed. Hij blijft buiten wachten op de doggy bags. Die moet hij wel delen met enkele dakloze verslaafden die ons ook steevast volgen, daar hebben we maar geen foto van gemaakt.

Reacties

Reacties

Kitty

Goh wat lijkt dat snel gegaan. Heel veel plezier met het vervolg van jullie reis

Riny van der Schoot-Pronk

Dan heeft Jaques de hond zeker naar zijn vriend vernoemd....Ha ha ha.......Leuk hoor

herman veen

heb met plezier de verhalen gelezen en juist extra vanwege de bekendheid.Goed dat jullie genoten hebben daar en naar ik hoop heeft Jacques ook nog nuttig werk kunnen doen!!!!
Op naar de volgende trip, we blijven involved Els en Herman

Lou

Geweldig weer te lezen en mee te beleven. Wat vliegt die tijd.
Ik laat jullie ervaringen lezen aan een vriendin die co schappen liep in Suriname en ook plant eens terug te gaan!
Geniet vooral verder.
LLL

ineke van steenbergen

Dank voor het inkijkje in het leven daar. Kijk al weer uit naar jullie volgende ervaringen

Truus Hafkamp

Wat een leuke verhalen en ervaringen. Volgens mij betekent wandelen ( op zijn Surinaams) dat je wel ‘ in ‘ bent voor wat verliefdigheden. Heb zelf zo’n ervaring gehad toen ik zei dat ik ging wandelen tegen een bewaker. Naast me-too is er hier nu ook als reactie daarop, vanuit Frankrijk komen overgewaaid aandacht voor galanterie. Wandelen zou dat in zich kunnen hebben? Succes met het vervolg van de reis.

Lyda en Jacques Kerker

Wat jij zegtt Truus, is waar, maar het heeft verschillende dubbele betekenissen, lekker makkelijk, als je het niet precies weet, zegt je gewoon, ik, jij, hij, zij zijn wandelen.

Bauke

Dierbare Lyda en Jacques, Een mooi afsluitend verhaal over Nieuw Nickerie. Die uitdrukking vond ik mooi om te lezen. Ik kreeg de indruk dat daarin de cultuur ter plaatse ook wordt weergegeven. jullie verslagen demonstreerden dat jullie je daar spoedig thuis bent gaan voelen. Dat zal wel een afscheid met een traan worden. Ik heb er met Jacques over gehad toen jullie nog in de buurt in Zuid Frankrijk waren, maar zo'n reisblog is een prachtige inkijk en een manier om mee te beleven wat jullie daar allemaal hebben meegemaakt. Dus ik voel me verrijkt en heb een andere kant van Suriname gelezen dan ik in 1977 heb mogen meemaken. In elk geval is er een aspect dat toen en nu nog hetzelfde is. De omvangrijke bemensing van overheidsfuncties. In 1977 werden sommigen van hen de 'zeven-evens' genoemd, omdat ze 's ochtends zich even lieten zien, maar spoedig weer vertrokken omdat ze geen werkplek hadden. Ik wens jullie een mooi vervolg van jullie bijkans wereldreis. Hartelijke groet,

Bauke.

Lyda en Jacques Kerker

Mooie woorden, Bauke, dank je wel. Er komt nog een vehaal over het kinderhuis en het afscheid daar. Inderdaad met een traan.

elseline

Wat maken jullie toch leuke verslagen... !
Ben hel benieuwd naar het vervolg van de reis.
Strekte met afscheid nemen van al die bijzondere mensen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!