Kindertehuis Open Poort

En dan is er ook weer een eind gekomen aan onze bezoeken aan het kindertehuis,waarvan
de Poort letterlijk altijd open staat, voor iedereen. Wij komen op de fiets aan sjesen, de grotere meisjes pikken onze fietsen om een rondje te rijden met liefst  iemand achterop en wat andere kinderen en honden er achteraan rennend.
We lezen en rekenen nog steeds met de  kleinere kinderen, maar tussendoor is de persoonlijke aandacht het  belangrijkste . Ze vinden het lekker om over je velletje te aaien en mijn kippevleugels  zijn reuze aantrekkelijk, die worden heel wat heen en weer gezwaaid.
We hebben pannenkoeken voor ze gebakken of liever, ze moesten en zouden het zelf doen . schorten om en van alles teveel in de pan, dus het waren enorm dikke dingen, maar er werd toch voor gebeden en iedereen at ervan of het heerlijke koekjes waren.

Buiten het regelen van het “grote gezin” binnen de Poort, worden er ook veel gesprekken gevoerd door “ vader”  Gilliano buiten de Poort. Deze week was er een jongetje weggelopen naar zijn tante, waar zijn oudere broers woonden. Zijn moeder was met een nieuwe vriend  naar Paramaribo vertrokken . Na een paar dagen had de tante er genoeg van en de jongen werd voor de deur als een pakketje  afgeleverd . Zulke dingen worden niet getolereerd. Kost veel tijd en gesprekken om tot een “oplossing” te komen.

Op het terrein is een nest jonge poesjes afgeleverd, dus niet alleen een opvang voor kinderen, maar ook voor dieren. De poesjes worden vertroeteld en verzorgd. Als ze moeten poepen wordt er gekeken of de kleine katjes het toedekken, anders wordt het gelijk opgeruimd door de kinderen.
Tijdens ons verblijf  worden een aantal projecten gerealiseerd, door de specialisten  gefinancierd. Alles wordt door de oud bewoners en oudste kinderen zelf gebouwd en uitgevoerd.
Er wordt een naaiatelier gebouwd .We hebben de eerste steen gelegd voor  een kringloopwinkel.
De kosten zijn alleen de materialen. Zo hopen ze wat geld te kunnen genereren , want alles  is afhankelijk van giften. Er  is verf gekocht voor speeltoestellen die wat aan het roesten waren  en één van de jongens met artistieke aspiraties heeft de glijbaan en schommels in prachtige kleuren geschilderd met strepen en sterretjes. Een ander project : zwemles  . De eerste vier hebben afgezwommen en nu zijn er liefst tien bezig. Het zijn  korte lijntjes, we konden met eigen ogen gelijk de resultaten zien., voor ons een  kleinigheid, voor hen een enorme impact .
Bij het afscheidsbezoek stonden een aantal kinderen ons op te wachten. Wij moesten gaan zitten en er werden liedjes voor ons gezongen. Wij kregen een kaart van één van de meisjes, die in het begin nooit een woord zei.  Wij werden bedankt . Er stonden ook twee hoofdjes op getekend met tranen, wij zouden ook verdriet krijgen, als we weggingen,leerzaam op je oude dag.
Wij blijven ze volgen , in december zijn we weer terug in Nickerie en de Open Poort.