Mungro Medisch Centrum in Nickerie
Het eerste weekend was het meteen bal. Ik moest s’nachts een paar keer naar het ziekenhuis. Mijn fietslamp was kapot,maar gelukkig was het volle maan.(zie tekening). Je moet een stok meenemen om de roedels wilde honden van je af te slaan. De gynaecoloog heeft vorige week een lelijke beetwond opgelopen.Je kan ook de ambulance bellen om je s’nachts op te halen,als je bang voor de honden bent of als de regen weer eens met bakken naar beneden komt . Wanneer je hier op een fiets zit wordt je automatisch herkend als dokter,want niemand fietst hier. Ze zitten op brommertjes. Op de eerste hulp post zitten Nederlandse basisartsen, die hier 6 maanden verblijven. Ze zijn met z’n vijfen . Een maal per week moeten ze naar een van de missie-posten enkele uren varen in het bos.Dan moeten ze de lokale medicijnman helpen. Wij zijn met 7 Nederlandse specialisten, een chirurg, orthopaed ,oogarts, gynaecoloog, uroloog ,cardioloog ,radioloog en oogarts.Verder een Poolse anaesthesist en enkele Cubaanse internisten. Je hebt dus 24/7 dienst. Het ziekenhuis is uitstekend geoutilleerd en het personeel is heel toegewijd.(Zie foto) Ik voel me echt als een vis in het water.
Reacties
Reacties
Mooie "sfeertekening", Jacques' verhaal met illustratie ! Of is de fraaie tekening van de hand van de zus van Karel Appel die met jullie is meegereisd ?? En leuk om Jacques ook weer in zo'n vertrouwde omgeving en beroepskleding te zien.
We (be-)leven 't met jullie mee !
Groet uit een inmiddels geheel wit (!) Holland,
Bea & Henri
Hoever is het ziekenhuis van jullie huis? i.v.m. de honden!
Wat gezellig dat je meteen omringd bent met leuke, aardige mensen.
Ik zie je in gedachten al relaxt zitten op de veranda....
het ziekenhuis is 5 minuten fietsen. Als s'nachts iemand van ons daar naartoe moet gaan onderweg alle hanen kraaien en honden blaffen
hallo Nickerie, zo te horen is het goed vertoeven daar in de rimboe en gaat het jullie goed. maar ja, ik had het niet anders verwacht.
zal proberen een foto van vandaag “holland in de sneeuw” te sturen. kijk er maar naar en geniet van de warmte. bisou, y en f
Lig nu even in de airco, na een fietstochtje om een lekker kopje cappucino te halen, het enige "probleempje" hier, zo naar het zwembad, water zeker boven de 30gr.
Een beetje sneeuw, heerlijk toch
Ha, ha, henri en Bea, inderdaad, de zus. Valt nog niet mee, met acrylpotloden en dan een beetje "rotzooien" met water.
Leuk om te lezen dat jullie helemaal "gesetteld"zijn daar met wilde huisdieren incluis. Lijkt me griezelig als jij het hapje van de week bent. Had geprobeerd een foto van onze besneeuwde tuin te sturen maar ik kreeg het niet gepost op deze site onder mijn commentaar.
Keep the stories coming. `Lees ze met plezier.
Hier worden jullie verhalen met gejuich ontvangen. Wat een held, die Jacques, wilde honden zijn niet voor de poes!
dus het personeel is net zo toegewijd als in Rotterdam Jacques, haha. Heb je ook zo’n goed. Intact met je secretaresse? ?? Inmiddels is de sneeuw hier al weer weg hoor.
Contact
hai Annemarie, ik zal je vlg week een foto van de poli-assistente sturen. je moet je voorstellen, ze zit de hele ochtend naast me en leidt me door de hele papierwinkel. de mensen moeten namelijk voor ieder onderzoek eerst een aanvraag indienen bij hun verzekering, dat moet ik ondertekenen en zij moeten dan uit eigen zak alvast een voorschot betalen. soms moeten ze eerst sparen en dan komen ze een paar weken niet. Soms hebben ze helemaal geen geld en dan komen ze helemaal niet meer.
Lieve Lyda en Jacques, hoe gaat het met jullie en waar op aarde zijn jullie ?
Toevallig jullie site tegengekomen: dansend door het leven en veel bijzondere reizen.
Het is al meer dan 40 jaar geleden dat we Jacques en Tycho in Venezuela ontmoetten. (Toen was het nog Ankie en Bob Smits).
Iets later trouwden jullie op Curacao. Wat mooi om te lezen over de reizen. Ik hoop dat het goed met jullie is in la douce France!
Groeten,
Ankie
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}