Montevideo
Montevideo, Uruguay
Free Tours,sprak ons jaren geleden in Parijs ook al aan. Gratis gaat er altijd in .Wandeltours door de stad. De gids, vaak student, leraar ,of enthousiasteling maakt er een hele act van om je in 2
uur een belevenis te geven van hun stad ,cultuur, religie en politiek..Als een acteur met veel humor danst hij door de geschiedenis en wordt je letterlijk en figuurlijk betrokken. Aan het eind van
de tour geef je , wat het je waard was.
Veel gelachen, mede door de grappa met honing, een nationale drank, waar we allemaal een glaasje van kregen. In New York loopt iedereen over straat met een koffie van Starbucks. Hier lopen ze met
een mooi potje van koper met kruiden en daar doen ze heet water in, de “mate”, een andere nationale drank die ze met een pijpje opzuigen. Daardoor lijkt het een beetje op “ blowen” , dat hier ook
legaal is.
De geschiedenis van Uruquay loopt parallel met die van heel Zuid Amerika. In de 16de eeuw, afwisselend de Spanjaarden, Portugezen en Engelsen op bezoek, maar uiteindelijk was niemand echt
geïnteresseerd , want er was niets. In de 18de eeuw is de gouverneur van Paraquay nog eens komen kijken en heeft een aantal koeien achtergelaten, met als gevolg dat er nu 12 miljoen koeien zijn op
een bevolking van slechts 3.5 miljoen , waarvan het grootste gedeelte in Montevideo woont. Mooie naam trouwens, dacht dat het zoiets van berg met mooi uitzicht betekende maar nee, door de Spaanse
zeilers praktisch bedacht: De 6e berg vanuit het oosten gerekend.Monte is berg, VI, het romeinse getal zes en D.E.O ( uit Spaans), van oost naar west.
Napoleon is een held in Uruquay, want die hield in Europa iedereen flink bezig, zodat de Zuid Amerikanen zich onafhankelijk konden maken. Rond 1915 was er al een scheiding van kerk en staat,
religie is niet zo belangrijk hier, het condoom wel, daarom is de bevolking nauwelijks toegenomen.
In de jaren 70 is het dictatorschap ook hier niet ongemerkt voorbij gegaan met veel doden, mensen die gemarteld werden en verdwenen zijn. De Amerikanen wordt nog steeds hun inmenging verweten:
onvoorwaardelijke steun aan de dictators ingegeven door angst voor het communisme. Toch werd door onze gids op een betrekkelijke luchtige manier, in vogelvlucht hierop gewezen.
We genoten van een sappige geroosterde steak.
Het centrum is autovrij er is nauwelijks hoogbouw, veel groen en een lekkere temperatuur.
Onze laatste stop voor de ontscheping in Buenos Aires aan de overkant van de baai.
Reacties
Reacties
Prachtig, ook historisch, verhaal. Mooi beeldend ook. Ik ben er als het ware bij. Dat bespaart me een dure reis. Wat ik ook zo mooi vind is een bevestiging van hetgeen ik las in het boek: "Wat op het spel staat", Philip Blom, 2017, dat ik voor mijn verjaardag kreeg. Hij schrijft daarin: "Elke generatie creëert haar eigen blik op de geschiedenis en trekt er haar eigen conclusies uit. Jullie verslag is daar een bevestiging van.", (p.182) Hij heeft er nog een om over na te denken: "Mensen leren als collectief niet van de geschiedenis, maar ze reageren wel op trauma's. " (a.w., p.181). Moet nog even over nadenken, of ik die gedachte geheel kan volgen. Maar voor jullie geldt vooral, blijf ervan genieten. Ik doe dat van jullie verhalen. Heb het goed daar. hartelijke groet, Bauke
Bauke,
Wat leuk om jouw reactie op ons blog te lezen!
Nav je opmerking over het collectief dat niet leert van de geschiedenis, moest ik denken aan de SP ,die nog steeds het beleid van Maduro in Venezuela steunt.
Anderzijds hebben ze het beleid tav de asielzoekers wel bijgesteld omdat de achterban daar last van heeft.
Misschien leert men niet collectief van geschiedenis omdat als collectief het altijd afdaalt naar de meest basale gevoelens waarvan jaloezie wel een van de sterkste is. Echter het egoïsme viert altijd hoogtij dus als men lijdt is zijn lijden het ergst en zoekt erkenning daarvoor. Mooi gezegd in ieder geval.
Leuk verhaal Lyda en/of Jacques . Ik leer iedere keer toch weer wat. Heb nog nooit zogoedkoop meegereisd
Na dit bericht gelezen te hebben weer ik ook wat MATA is..... nog veel reis plezier Lydia en Jacques......
Mooie verhalen, herken veel van wat jullie beleven!
Houdt het zo lang mogelijk op de harde schijf.......
Tycho, dat was 40 jaar geleden, vanuit Curaçao! Time flies.
Complimenten voor de inhoud van de verhalen en de schrijftrant. Ik lees alles met veel plezier en interesse
Wat n goede reacties! Kan er niets meer aan toevoegen
onze geschiedkundige kennis wordt door jullie luchtig geschreven reisverslagen op aangename wijze aangevuld en leuk dat jullie ons zo meenemen op jullie wereldreis.
bisou, young en finy
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}